Christen in een bubbel

Ik ging naar reformatorische scholen en kende de kerk van binnenuit. Het was voor mij volstrekt normaal om te weten wat het christendom inhield. Al was christen worden niet vanzelfsprekend, het was bijna onontkoombaar.

Door mezelf onder te dompelen in de Tsjechische geschiedenis en cultuur besefte ik dat ik heel gezegend ben. Er zijn meer mensen die geloven in ‘iets van Star Wars’ dan in Jezus. En als deze mensen in hun netwerken geen christenen ontmoeten, dan zullen ze Hem ook niet zomaar leren kennen.

Dit is niet alleen de werkelijkheid in Praag. Ook in Nederland zijn wij christenen niet in de meerderheid. Ook voor ons ligt er de opdracht om geloof, hoop en liefde te verspreiden.

In Praag hebben we gezien hoe een kleine groep studenten een licht wil zijn voor hun omgeving. Op verschillende universiteiten zijn gebedsgroepen gevormd. Ze komen regelmatig bijeen om te bidden voor medestudenten en nodigen hen uit om hun kritische vragen over het geloof te stellen. Toen we via Skype contact hadden met de Tsjechische Anna die in Nederland studeert, zei ze: ‘Christelijke studenten in Nederland lijken meer met hun eigen cultuur bezig te zijn. Alsof ze in een soort van bubbel leven. De onderlinge gezelligheid op een studentenvereniging is bijvoorbeeld heel belangrijk. Dat is een groot verschil met Tsjechië.’

Wat ik door deze Experience heb ontdekt, is dat christen zijn begint op de plaats waar je nu bent. Zolang daar nog mensen zijn die God niet kennen, hoef je geen wildvreemden aan te spreken of proberen te voldoen aan jouw beeld van een evangelist. God wil werken door jouw relaties heen. De vraag is dus: ben ik daarvoor beschikbaar?

Yvonne de Wijn (deelnemer Experience 10 27 Praag)