Dinsdag 18 juli, Astana

Wat hebben we vandaag gedaan?
– Treinreis van Astana naar Almaty
– Bijbelstudie

Tweeëntwintig uur. Wat doe jij als je zoveel vrije tijd hebt? Bijbelstudie? Sporten? Koffie drinken? In de 22 uur uur durende treinreis van Astana naar Almaty hebben we dat allemaal gedaan! ’s Ochtends vroeg vertrokken we op weg naar het oude treinstation van Astana. De locals in Astana verklaarde ons voor gek! Er is namelijk een ‘nieuwe’ trein die de reis in tien uur mogelijk maakt. Voor de echte Kazachstan-experience namen we de trage trein in de laagst mogelijke klasse. Daardoor zaten in een ruimte van 6,25 vierkante meter vier van onze reisgenoten en twee Kazachen samen voor 22 uur. In deze tijd hebben we gegeten, Bijbelstudie gedaan, (persoonlijke) gesprekken gevoerd, muziek geluisterd, boeken gelezen en onthaast. Heel relax ging de trein van station naar station op weg naar onze bestemming. Twee dingen vielen erg op tijdens de treinreis: de Kazachstaanse steppe en zonsopgang zijn fenomenaal en je leert elkaar heel goed kennen tijdens de treinreis! We hebben de meest bijzondere dingen van elkaar geleerd zoals hoe goed sommige mensen een Turks accent kunnen nadoen in hun slaap, hoeveel mensen elkaar via via kennen en hoe snel mensen ‘ik hou van jou’ tegen een ander zeggen . Zo zorgde de treinreis voor een onvergetelijke Kazachstan experience!

Woensdag 19 juli, Almaty

Wat hebben we vandaag gedaan?
– Aankomst in Almaty
– Bezoek Rehabilitatiecentrum/vrije tijd
– Sightseeing Almaty
– Ontmoeting met jongvolwassene uit de lokale kerk

Na een redelijke nacht slapen (wat voor de meeste mensen niet zo was) werden we hartelijk opgevangen op het treinstation door de jeugdleider van de kerk en 2 mannen die ons in hun busjes naar ons hostel brachten. Hierna mocht een gedeelte van onze groep naar een Rehabilitatiecentrum dat ondersteund wordt door de kerk. De focus bij deze afkickkliniek ligt er op om in de eerste 3 weken af te kicken van de verslaving en daarna een jaar intensief bijbelstudie te volgen. De rest van de groep bleef bij het jeugdcentrum van de kerk waar we heerlijk hebben gezeten en spelletjes hebben gedaan. Er waren op een gegeven moment ook jongeren van de kerk gekomen die de rest van de dag met ons zouden optrekken. Na een snelle lunch zijn we met dezelfde jongeren naar het park gegaan waar we een prachtige Russische-orthodoxe kerk hebben bezocht, wat voor mij aanvoelde als een soort Rooms-katholieke kerk. Dit omdat er veel beelden en kunst zijn. Mensen slaan ook een kruisje en kussen de grond wat voor mij erg vreemd overkwam. Toen we bij de kerk aankwamen, stond er een heerlijke fruitmaaltijd voor ons klaar om ons hoognodige vitaminetekort te kunnen aanvullen. We hebben hier hele mooie, interessante en diepgaande gesprekken gehad over uiteenlopende onderwerpen. Maar eigenlijk het mooist en het dierbaarste van de hele avond was het gebed aan het einde van de avond waarbij we als broeders en zusters uit verschillende landen met elkaar verbonden zijn in 1 taal en één God.

Donderdag 20 juli, Almaty

Wat hebben we vandaag gedaan?
– Schaatsbaan van Medeu
– Ontmoeting met tieners uit de lokale kerk

Vandaag gingen we terug naar de Nederlandse historie op Kazachstaans grondgebeid. Nu vraag je je misschien af: wat hebben wij Nederlanders ooit in Kazachstaan gedaan? Nou…. In Kazachstan heeft Ard Schenk de wereldkampioenschappen allround schaatsen gewonnen op de schaatsbaan van Medeu, net buiten de stad van Almaty. De schaatsbaan is alleen in de winter in gebruik, maar het berglandschap eromheen was erg indrukwekkend. Na de berglucht te hebben gesnoven zijn we bij een Kazach ingestapt om naar de lokale kerk te gaan! In Kazachstan is het gebruikelijk dat ‘normale’ mensen hun auto inzetten als taxi en zo wat geld bij te verdienen. In vier auto’s gingen we op weg naar de kerk. Behalve wat extra rondjes van de zaak, verliep de reis met de taxi zeer voorspoedig. In de kerk waren er leuke gesprekken met de jongens en meisjes (13-15 jaar) uit de lokale gemeente. Wat erg opviel tijdens deze gesprekken waren de volgende dingen: (1) de jongeren gaan graag naar de kerk (ook al duurt de dienst gemiddeld ruim twee uur), (2) doordeweeks ontmoeten ze elkaar vaak bij de kerk, (3) ze zijn erg onder de indruk van onze ‘Flying Dutchman’ Robin van Persie en (4) de tieners volgens ons graag op Instagram. Door de ervaringen van afgelopen dagen beseffen we ons steeds opnieuw dat we verbonden zijn door dezelfde Vader.