Groei in de woestijn

Na een korte nacht zijn we om half 7 opgestaan om ons klaar te maken voor de komende dag. Vandaag gaan we de Sossusvlei bezoeken. Dit is een uitgestrekt gebied met zandduinen en woestijnvlaktes. Aangezien we onze dag goed willen benutten, besluiten we om een ‘lopend ontbijt’ te nuttigen. Al etend en drinkend maken we ons klaar voor de autorit naar de Sossusvlei. Na het eten gaan we hobbelend de onverharde wegen over en zien we struisvogels en gemsbokken in het woestijnlandschap.

Bij de ingang van de Sossusvlei parkeren we de auto’s om de entree te betalen. Als we nog geen minuut stil staan, horen we een luids sissend geluid en blijkt de rechterachterband van de Toyata pick-up leeg te lopen. Daan, Thomas, Marc en ik verwisselen de band en na een halfuurtje kunnen we onze weg in de Sossusvlei weer vervolgen. Dankbaar en verwonderd zijn we over het feit dat we een lekke band kregen toen we stilstonden. Hierin ervaren we als gehele groep Gods bewarende hand.

Een klein halfuurtje later komen we aan bij Duin 40. Een zandduin die nog mooier is dan alle plaatje op Google en zelfs een beetje surrealistisch oogt. Tussen Duin 40 en alle andere duinen ligt een dorre vlakte waarop bijna niets groeit. Maar toch, als je goed kijkt zie je af en toe bomen staan. Bomen in een rij waar vroeger water stroomde en ze konden groeien. Hoe dood deze omgeving er ook uit ziet, toch is er leven. Daan koppelt deze omgeving aan het zendingswerk. Soms lijkt het alsof Gods werk niet zichtbaar is, maar God werkt ook in een omgeving waar naar ons idee geen enkel teken van leven is.

Vervolgens is het tijd voor wat fysieke inspanning. Vol goede moed beginnen we aan het beklimmen van Duin 40. Iets wat er vanaf de grond iets makkelijker uitzag dan dat het in praktijk. Is. Je kan het vergelijken met het beklimmen van een stoep van een dijk, maar dan in het zand. Telkens als we denken de top van de zandduin bereikt te hebben, ligt er nog een hogere top achter. Na ongeveer 30-45 minuten gezwoegd te hebben, leggen we onze prestatie vast op foto’s. Het prachtige kilometers verre uitzicht is adembenemend en je kan goed de contrasten in het landschap zien.

We trekken verder de Sossusvlei in richting Death Vlei. Om dit te kunnen zien, worden we door het rulle zand in 4×4 terreinwagens erheen gebracht. Na een klein stukje lopen, bevindt zich achter een kleine zandduin de Death Vlei. Een witte zout-/kalkvlakte tussen hoge zandduinen met dode bomen die er al honderden jaren staan. Een indrukwekkend moment waar we met z’n allen stil van worden en we God loven door het zingen van liederen.

Inmiddels is de middag al ver gevorderd en rijden we terug naar het begin van het park. Hier eten we met z’n allen een tussendoortje waarna we zo’n twee uur terugrijden naar de camping. Eenmaal aangekomen, frissen we ons wat op, bereiden we het eten en gebruiken we gezamenlijk de maaltijd. Na het avondeten oefenen we voor de gospelshow. Dit is een bijeenkomst door NETS georganiseerd. Wat onze bijdrage als groep hiervoor zal zijn, blijft nog even een verrassing. Dus blijft vooral de blogs van de komende week in de gaten houden om op de hoogte te blijven!

Als afsluiting van deze dag wil ik graag de volgende Bijbelteksten met Nederland delen die naar mijn mening erg van toepassing waren op vandaag:

“Bewaar mij als Uw oogappel, verberg mij onder de schaduw van Uw vleugels…” (Psalm 17:8)

 “Mijn hulp is van de HEERE Die hemel en aarde gemaakt heeft. Hij zal uw voet niet laten wankelen, uw Bewaarder zal niet sluimeren.” (Psalm 121:2,3)

“De bergen rezen op, de dalen daalden neer op de plaats die U ervoor bestemd had. Hoe groot zijn Uw werken, HEERE, U hebt alles met wijsheid gemaakt. “ (Psalm 104:8,24)

Groetjes uit een zonovergoten Namibië met ‘winterse’ temperaturen van rond de 25 graden.
Erik-Jan