Classic Africa

We stonden vroeg in de morgen op om Kambauh te ontmoeten. Hij is de leider van een kerk met daarin veel mensen die niet zelfvoorzienend zijn. Hij vertelde ons een indrukwekkend levensverhaal: Hij vertelde dat hij 10 jaar in de gevangenis heeft gezeten voor het doden van zijn broer. Dit heeft hij een halfjaar verborgen weten te houden voor zijn omgeving. Hij kon er niet mee leven en gaf zichzelf aan. Hij ontsnapte na 3 maanden, om vervolgens toch weer in de gevangenis te belanden. In de gevangenis heeft Kambauh Jezus leren kennen als zijn persoonlijke Redder. Zijn bekering stuitte op veel tegenstand bij medegevangenen. Hij gaf niet op en bleef het Evangelie verkondigen. En niet zonder effect: diverse gevangenen kwamen tot geloof. Dit werd gezien door de Hoge Raad. Ook al waren ze niet blij met de christelijke insteek, toch vonden ze het positief dat  mensen veranderden door Kambauh. Daarom besloten ze hem vrij te laten na 10 jaar, terwijl hij veroordeeld was voor 27 jaar celstraf. Hoewel er veel heftige omstandigheden plaatsvonden in de gevangenis, is Kambauh wonderlijk gespaard gebleven voor blijvend letsel. Hij mocht niet lachen gedurende zijn tijd in de gevangenis, omdat mensen anders zouden denken dat hij een goede tijd had. Daarom probeert hij sinds zijn vrijlating zoveel mogelijk te lachen en grappen te maken. Maar bovenal probeert Kambauh het Evangelie door te geven aan zijn omgeving. Hij heeft nu een eigen kerkgemeenschap. Hij is daar pastor/voorganger en geeft theologisch onderwijs aan studenten (afstandsonderwijs NETS). Na een korte voorstelronde mochten we genieten van de gastvrijheid en een Afrikaanse maaltijd. Daarna splitsten we ons op in groepen om verschillende compounds (huisjes) te bezoeken. We ontmoetten een oudere vrouw met haar man. Zij stonden enorm positief in het leven en waren blij verrast ons te zien. Alle stoelen werden voor ons klaargezet en we werden hartelijk ontvangen. Ze praatten geen Engels maar door onze vertalers konden ze zich toch verstaanbaar maken. We mochten een christelijk lied voor hen zingen en voor hen bidden, een typisch voorbeeld van de Afrikaanse gastvrijheid. We werden enorm bemoedigd door dit bezoek. Na nog een aantal andere bezoeken gingen we terug naar de homecompound. Het duurde, zoals gebruikelijk, lang voordat het eten klaar was. Dit gaf ons de gelegenheid om te contacten met de buren en de familie van Kambauh. Dit was erg gezellig. We hebben veel gezongen en gepraat. Toen we uitgegeten waren begon het feest pas echt. De Afrikaanse vrouwen werden steeds losser en Naomi ging hier snel op in. Al snel was iedereen aan het dansen en jubelen. Na middernacht lagen we weer vredig in ons bed………… voor zolang het duurde.

Marc