Back ‘home’ in Windhoek

Op de camping in Erindi hebben we genoten van een korte nachtrust in een koude tent of een iets warmer badhokje of de bus. Een paar vroege vogels zijn om 5 uur wakker om bij de waterhole te gaan kijken naast te camping. Helaas is het enige nijlpaard dat er is net zo uitgeslapen als ons, en laat geen enkel ander dier zich zien. De zonsopkomst is gelukkig wel prachtig om te zien. Om 6 uur is iedereen wakker en vertrekken we richting de truck die ons meeneemt op een gamedrive. De chauffeur heeft warme dekens voor ons, zodat we enigszins warm in de truck kunnen zitten. Ons wensenlijstje voor vanmorgen is duidelijk: we willen een luipaard, een neushoorn en leeuwen zien. Na een half uurtje over een bumping road laat de chauffeur ons verse sporen van leeuwen zien. Dat wordt speuren. Onze zoektocht wordt beloond, we zien op een gegeven moment twee mannetjesleeuwen lekker luieren in de zon. We rijden er zo dicht bij dat de leeuwen ons opmerken en zelfs opstaan om een stukje op te schuiven. Wat een machtige beesten! Na 10 minuten vinden onze vrienden het wel weer genoeg geweest met de paparazzi, en vertrekken naar een schaduwplekje uit het zicht.  We zien nog meer dieren, zoals krokodillen, apen, herten, maar de neushoorn laat zich niet zien.

We ontbijten lekker op de camping en kijken nog even bij de waterhole. En ja, de nijlpaarden zijn ook wakker geworden en liggen lekker te zonnen op het gras.

We laten het park achter ons, komen ineens nog een enorme olifant tegen en zijn in een paar uur tijd ‘thuis’ in Windhoek, naar dezelfde lodge als waar we zijn begonnen aan het begin van onze Experience. We krijgen zelfs onze ‘eigen’ kamer terug, dat voelt echt heel goed. Iedereen had even de tijd om uit te rusten.

Om half 6 komt er een oude bekende, Zeka, ons ophalen om naar Daan en Judith te gaan. Zij hebben de studenten van NETS uitgenodigd voor een braai, samen met ons. Dat betekent veel vlees en veel onderlinge ontmoeting. Deze keer wel op de Nederlandse manier van barbecueën, zodat we heel de avond de tijd hebben om lekker te eten en mensen te spreken. Daan benadrukt dat het deze avond vooral gaat om de fellowship in de Lord, en dat is merkbaar. We hebben mooie gesprekken met de studenten en docenten. Wat mij opvalt is dat de studenten van NETS vaak erg op zending zijn gericht. Ze zien hun landgenoten die God niet kennen en voelen zich geroepen om hen het evangelie te brengen. Juist theologiestudenten die niet alleen dominee willen worden, maar juist een missie hebben voor degenen die niet in God geloven of alleen naar de kerk gaan uit gewoonte. Sommigen willen naar buurlanden om daar het evangelie te brengen, en ook christenen uit andere Afrikaanse landen komen naar Namibië om Jezus te verkondigen. Zoals de GZB dat mooi verwoordt: ‘Geloven gaat verder!’ Dit is iets wat ik mee kan nemen naar Nederland. Wij zijn het licht van de wereld. Als wij, christenen, het evangelie niet delen, wie zal het dan doen?

Aan het einde van de avond sluiten we af met zingen en bidden; een mooi moment om weer te merken dat God ons één maakt, hoe verschillend we ook zijn. Loof de Heere, alle gij volken, prijs Hem, alle gij natiën!
Rianne