Lig, Sout en afskeid

Helaas is het zo ver! Vandaag is het de laatste dag in Namibië. Morgen vliegen we weer terug naar Nederland. Maar het is wel een dag om nooit te vergeten! Vandaag mogen we een kijkje nemen in de kerk waar Daan en Judith vaak naar toe gaan, een methodistenkerk in Windhoek. We zijn van te voren gewaarschuwd dat het koud zou kunnen zijn omdat het geen traditioneel kerkgebouw is. Eigenlijk was het een soort openluchtdienst, leuk om eens mee te maken.  De kerkdienst begint met het lied: ‘This is the day.’  De voorganger, Christa, laat ons in tweetallen naar elkaar toe zingen: ‘I will rejoice and be glad in it’. Een mooi begin om elkaar zo te bemoedigen. Na een paar enthousiaste liederen die we samen zingen, worden we voorgesteld aan de gemeente. Het is geweldig om te zien hoe de gemeente hier oprecht God door dans en muziek wil prijzen. Zelfs de verjaardagen van iedereen worden uitbundig gevierd. Enthousiast zingen we ‘Happy birthday’ met elkaar. Wij zingen de gemeente ook nog een mooi lied toe: ‘Groot is Hij’. Prachtig om te zien dat de gemeente hier echt van geniet

In de preek wordt een prachtig thema behandeld. We lezen Mattheus 5 vers 13 tot 16. In deze tekst komt naar voren dat wij het zout van de aarde zijn en het licht in deze wereld. In Namibië is het een gewoonte om veel vlees te eten. Vlees zonder zout is niet lekker. Zo is het ook met ons leven. Zout geeft smaak aan ons leven.  Veel mensen kennen God nog niet en wij mogen het zout zijn. Wij mogen deze mensen gaan vertellen over God. Maar dat is lang niet altijd gemakkelijk, want er kunnen allemaal obstakels in de weg liggen. Dan mogen we naar God toegaan en vragen of Hij ons wil helpen. Want Jezus zegt: ‘Wij zijn geroepen om een lichtje in deze wereld te zijn. Er moet verandering komen, we moeten schijnen voor andere mensen. Hoe? Door andere mensen te vertellen over God. Persoonlijk vind ik dit een passend thema bij deze dag. Vandaag is het de dag dat wij afscheid gaan nemen van Namibië. We hebben twee indrukwekkende weken achter de rug. We hebben God zien werken hier, veel nieuwe contacten gemaakt en verschillende projecten gezien. We kunnen niet allemaal hier in Namibië blijven. Maar we mogen wel weten dat God over de hele wereld werkt. Daan en Judith zijn geroepen om hier het licht te zijn voor mensen, maar ook in Nederland zijn er nog genoeg mensen die God niet kennen. Wij mogen in Nederland ook een lichtje zijn en zout strooien op de levens van mensen die God nog niet kennen. Dat vind ik een prachtig beeld. Wij gaan Namibië morgen weer verlaten, maar wij mogen weten dat Gods werk doorgaat en dat Hij niet loslaat waar Hij aan begonnen is.

Na de kerkdienst eten we bij Daan en Judith thuis. Lekkere zelfgemaakte pompoensoep, echt een Namibisch gerecht. Ook Thomas, Anton en Zeka komen gezellig langs. Zo kunnen we nog even genieten van de vriendschappen die ontstaan zijn deze weken.

Ik wil afsluiten met een lied dat past bij deze blog en aansluit bij de preek van deze ochtend.

This little light of mine.

I gonna let it Shine (3x)

Let it shine, let it shine, let it shine. (2x)

 

 

Groetjes Marjanne