GZB-reis naar Noordoost Duitsland – indrukwekkend en vermoeiend
Zaterdag, onderweg naar huis, in de trein. We gaan nagenieten en nadenken over alles wat er is gebeurd de afgelopen week. Wat hebben we veel gezien en gehoord.
Inspirerend is het om te zien hoe jonge gezinnen in de voormalige DDR wijken (Plattenbau; Plaatbouw) proberen aanwezig te zijn, proberen sociaal werk te doen en voorzichtig iets door te geven over het geloof. Is hier een kerk voor nodig? Dat is een spannende vraag: Is de kerk er voor de zending of is de zending er voor de kerk.
Ze vertelden ons dat ze op zoek zijn naar de mensen, dat ze aanwezig willen zijn in de wijken, dat ze daarom regelmatig vaak in de winkels komen zodat ze worden herkend. Ook mooi om te zien is hoe ze de Bijbelverhalen op een ‘andere’ manier kunnen vertalen naar de eigen omgeving. Dat is iets wat men helemaal niet gewend is. Het blijft een best lastige taak om ondanks alle tegenslagen, die ogenschijnlijk géén vrucht dragen, toch door te blijven gaan. Men kan heel snel de brui er aan geven, maar aan de andere kant het ook goed zijn te bedenken dat men misschien alleen maar hoeft te zaaien.
Wat ook spannend is dat je ontdekt dat in de landelijke kerk in Duitsland een bijna ‘vormen’ geloof is, dat er bijna geen echt geloof uit het hart is: men betaald een kerkbelasting maar verder niet. Waardoor ‘van binnenuit werken’ om vernieuwing teweeg te brengen, bijna onmogelijk is. De Frei Evangelische Gemeinde (FEG) wordt gezien als een ‘sekte’ en dan nog niet eens gesproken over de projecten zoals in Dreesch.
Of we moe zijn. Ja! Moe van het wandelen, van het sjouwen, van de DDR-verhalen, van de Muur, van de verhalen van de tweede wereldoorlog en ALLES wat daar toen gebeurd is. Verschrikkelijk.
Moe van de inspirerende gesprekken met Nederlanders in Duitsland, maar ook van Duitsers in Duitsland die uit West en Oost komen en ook weer de tegenstellingen die je toch nog steeds hoort en merkt. Goed om te zien dat er zoveel wordt samengewerkt tussen Nederland en Duitsland. Ook werd steeds weer een spiegel voorgehouden, wat doen we met deze info in onze eigen gemeente. Waar lopen we tegen aan. Wat zijn uitdagingen en vooral HOE doen we dingen.
Daarnaast is het uiteraard ook goed om een vakantie gevoel gehad te hebben, we hebben mooie dingen gezien die nog niet gezien zijn, boottocht gemaakt, geschiedenis geproefd. Vele foto’s gemaakt.
De groep waarin we ons begaven was een groep die door Een werd gedragen. Contacten waren prima en gesprekken liepen van pittige emotie naar geweldige lachbuien… Wat goed om te merken dat we één waren.
Nu de laatste kilometers richting Amersfoort en dan met de auto naar huis. Uitpuffen.
Bedankt Gerrit van Dijk en Gerard de Wit, de beide echtgenotes en de kinderen. Ook dank aan de alle andere mensen daar, Duitsers en Nederlanders..
Gods onmisbare zegen
Vanuit Schwerin gingen we weg onder toezicht van hooggeplaatsten (er was een jaarlijks feest aan de gang met klederdrachten) Erg mooi.