20 en 21 juli – Jarig, relaxen in de tropen en uiteenlopende gastgezinnen

Een jarige in Peru mag niemand ontgaan, helemaal niet als het onze eigen Annerieke is! Vrijdag werd ze 22 jaar en dat hebben we gevierd, de ontbijtzaal in Pomacochas en onze bus werd feestelijk versierd!

Deze vrijdagochtend stond eerst ons bezoek aan het graf van ds. Van Donkersgoed op het programma, die op jonge leeftijd is overleden en begraven in Peru (1983). Het was indrukwekkend om te zien hoe hier met de dood omgegaan wordt, maar ook goed om er vanuit Nederland bij stil te staan nu we hier zijn.

We startten onze reis naar Moyobamba, deze dagen kregen we ook te maken met wat eerste zieken. We waren dus blij dat we aankwamen op de bestemming, om daar meteen maar goed bij te komen in de plaatselijke thermale baden. Het warmste bad was 43 graden! Het was reuzegezellig en prachtig om in de tropen (de selva) te dobberen in een bad. We konden fruit van de boom eten en zagen kolibries en andere mooie vogels vliegen. We zijn er ondertussen trouwens aan gewend dat we aandacht trekken als blanke, blonde groep, maar dat vinden we vooral heel grappig. ?

Stiekem waren we bijna allemaal best gespannen, want in Moyobamba verblijven we vier nachten in gastgezinnen. Waar komen we terecht? Kunnen de mensen een beetje Engels? Na het avondeten ontmoetten we onze gastgezinnen en gingen we in tweetallen uit elkaar. De ervaringen waren heel uiteenlopend. Waar de één nogmaals veel te veel eten voorgeschoteld kreeg, zaten de anderen tussen tientallen cavia’s en konijnen. Ons vervoer was achterop de motor, of in mototaxi’s! Kortom, genoeg avontuur en de volgende ochtend hadden we onze tijd hard nodig om bij te kletsen. Want wat overtreft nu alles? Pindakaas, bananenpannenkoekjes, een eigen badkamer? De conclusie is dat we allemaal goed terecht zijn gekomen en dat de spanning niet nodig is geweest.

Zaterdagochtend namen we afscheid van Matthijs, hij verlaat onze groep en gaat weer terug naar zijn gezin in Chiclayo. We gaan hem en zijn kennis over de culturen hier missen en vonden het erg fijn dat hij er bij was deze week! Gelukkig hebben we ook altijd onze eigen Carien nog bij ons. ? Zaterdag deden we mee in een kinderprogramma voor zo’n 15 kinderen, daarvoor moesten we eerst over de rivier in de jungle. We vermaakten de kinderen met een eigen uitgespeeld Bijbelverhaal, Naomi blijkt een geweldig acteertalent te hebben! We dansten, zongen en deden spelletjes buiten. Na het kinderprogramma gingen we opnieuw naar thermaalbaden, dit keer van Oromina. De geur van zwavel (lees: rotte eieren) kwam ons alleen zo sterk tegemoet, dat we er recht langsheen zijn gelopen en verderop onder een waterval zijn gaan staan!

’s Avonds hadden we een ontmoeting met de jongeren van Moyobamba, we hebben ons tranen gelachen tijdens de hilarische spelletjes. Ons Spaans en acteerwerk werd sterk op de proef gesteld. Er was tijd om samen te zingen, te bidden en ikzelf (Andrea) heb iets verteld over hoe het is om christen te zijn in Nederland. Na de bijeenkomst gingen we door naar onze gastgezinnen. Rick en Ruben mochten nog mee met een verjaardag, wat er absoluut anders aan toegaat dan in Nederland.. ?

Vandaag zondag, nog drie dagen te gaan! Vamos!