Onze vrienden uit Albanië hebben voor vanavond gekozen het Bijbelgedeelte Hand. 2: 38-47 over de eerste christengemeente. Ze zijn vooral geïnteresseerd hoe het gemeenteleven er in Nederland uitziet als dat vergeleken wordt met dat van Albanië / Kosovo en de eerste kerken van Handelingen.

We hebben van tevoren de Engelse tekst thuisgestuurd gekregen, zodat we ons goed kunnen inlezen.

In vs 43 lezen we over ‘awe’ inzake wonderen en tekenen door de apostelen. Het doet ons realiseren, dat dat in onze eigen kerken niet of nauwelijks gebeurd. Dat is op zijn zachts gezegd heel spijtig, want dat is juist bedoeld voor ongelovigen om de kracht van God te kunnen zien.

Vanwege vs 44 praten we verder door over dat gemeenschappelijke bezit. De Albanezen hebben dat onder het communisme meegemaakt, maar dan wel onder dwang. Naar die tijd verlangen ze natuurlijk niet terug. Het verschil met wat we hier lezen in Handelingen is, dat het delen van je bezit in de eerste gemeente uit liefde / vrijwillig gebeurd.

We komen tot de conclusie, dat een kerk leeft door haar toegewijde leden!

Edi vertelt aan de hand van vs 46 (de dagelijkse ontmoeting) dat dat vanwege allerlei andere aandacht-vragende zaken niet gebeurd. Hoogstens enkele keren per week: een bijbelstudiegroep, een gebedsgroep, e.d. In de Nederlandse situatie is dat niet veel anders. We moeten ons best doen naast de zondag toch elkaar te blijven ontmoeten. Doel: elkaar blijven opbouwen in ’t geloof!

De vraag naar eenheid niet alleen binnen de kerken, maar vooral van de kerken onderling, houdt ons ook bezig. We horen, dat er weinig gelegenheden zijn voor de Albanese kerken om gezamenlijk op te trekken. In Nederland kennen we vele organisaties en bijeenkomsten waar deelnemers van de verschillende kerken samenwerken en ontmoeten. In Albanië zijn de kerken eigenlijk onafhankelijk van elkaar en kennen relatief weinig samenwerking. Men kent eigenlijk geen landelijke kerkverbanden. Ook is de geschiedenis van de vroegere kerken in de tijd van het communisme vrijwel geheel vernietigd: de huidige kerken zijn niet meer dan enkele tientallen jaren oud. In feite is de kerk in Albanië ouder dan die in Nederland: in het NT lezen we in Romeinen 15:19 dat Paulus Illyrië (voormalig Joegoslavië en Albanië) heeft bezocht!

Tenslotte bidden we voor onze (kerk)gebouwen en ’t gebruik ervan, voor de studenten en hun bijbelschool, het werken in en voor Gods Koninkrijk.