‘Blijf voortaan bij mij en wees niet bang. Wie u naar het leven staat, krijgt met mij te doen. Bij mij bent u veilig.’ (1 Samuel 22:23)

Vandaag, donderdag 21 april, stond in het teken van de crisis in Oekraïne. De kerk van Slowakije wilde ons laten zien wat de crisis in het buurland voor hen betekent.

De eerste indruk kregen we in Michalovce, waar we een registratiecentrum bezochten. Dit is de plaats waar de vluchtelingen zich bij de overheid registreren en waar ze kort kunnen verblijven. Hier kon wat kindermateriaal achtergelaten worden wat uitgedeeld kon worden aan Oekraïense kinderen.

Vervolgens gingen we naar de grens. Daar werden we opgevangen door een groep vrijwilligers uit de kerken van Slowakije. Zij zijn voortdurend aanwezig bij de grens en vormen het eerste contactpunt voor de vluchtelingen. Hier delen ze water, sandwiches, een reiszak met benodigdheden voor het vervolg van de reis, een knuffeltje en wat snoep voor kinderen en vooral delen ze hier liefdevolle zorg en aandacht. Het was indrukwekkend om te mogen ervaren dat hier vanuit de kerk een warm welkom wordt geboden. Na alles wat de vrijwilligers met ons deelden, mochten we samen bidden.

Tot slot gingen we naar Palín, waar we een plek bezochten waar veel praktische hulp wordt verzorgd. Hier worden sandwiches en reiszakjes klaargemaakt die bij de grens worden uitgedeeld. Daarnaast worden kleding en andere benodigdheden verzameld en verspreid. Vlak bij dit centrum bezochten we enkele vluchtelingen die hier verblijven. Een jonge moeder deelde met ons haar verhaal, ze had twee weken in schuilkelders doorgebracht en was uiteindelijk omwille van haar kinderen gevlucht. Nu had ze een veilige plek, ze verlangt er naar terug te kunnen gaan.

Het was een indrukwekkende dag. Onze gastheer had gelijk toen hij zei: dit wilden we jullie laten zien, want dit kun je niet met woorden zeggen, dit moet je ervaren, dit moet je zelf zien, je moet de atmosfeer proeven.