Powervrouw

Deze ochtend dachten we in de dagopening na over huisgemeentes. Wat zijn de voor- en nadelen ten opzichte van de kerk? We keken naar de eerste gemeentes in de Bijbel, wat allemaal huisgemeentes waren. Zo zagen we ook samen uit naar uit wat we deze dag weer zouden leren van de huisgemeentes hier in Bulgarije. Om 10 uur vertrokken we richting Burgas, waar Foka ons opwachtte voor een rondleiding. Als eerste bekeken we een kolossaal monument wat door de Russen gebouwd is.

Hiervan waren we zo onder de indruk dat we eerst koffie nodig hadden, dus hebben we koffie gedronken met uitzicht op de zee. Foka showde ons vervolgens het gebouw van de eerste Protestante kerk en laat haar flat daar nu net tegenover liggen. Dus vol bewondering bekeken wij het gebouw en het balkon op de 2^e verdieping, waar Foka woont. Alle voorbijgangers dachten waarschijnlijk ondertussen: “Waar staan die nu naar te kijken en te wijzen, is hier iets bijzonders te zien?” Daarna hebben we de vroegere synagoge bekeken. Uit Bulgarije zijn in de tweede wereldoorlog geen Joden weggevoerd, omdat de Bulgaren dat tegenhielden. Na de tweede wereldoorlog zijn er toch vele Joden naar Israël vertrokken, daarom is de synagoge niet meer in gebruik.

Bij de lunch vertelde Foka haar verhaal over hoe wonderlijk God haar naar Bulgarije heeft geleid, maar ook hoe ze eerst dit land echt moest ontdekken, en op welke manier ze de huisgemeentes kon ondersteunen. Ze kon zomaar op elk moment van de dag door Nataliya worden gebeld: “Kom snel (‘heidi heidi’)  we gaan nu naar die huisgemeente in dat dorp”, dus al snel had ze elke dag een lunchpakketje klaar staan.” Nu ondersteunt ze inmiddels ook Methodistengemeentes met Bijbelonderwijs.

Net als gisteren reden we naar Stratsin om daar met vrouwen van een andere huisgemeente te eten. Vandaag was de andere helft van de Nederlandse vrouwen aan de beurt om naar de huisgemeente te gaan om vrouwen op te halen. We reden eerst naar Radka die een huisgemeente heeft. Zij is een echte Powervrouw, want zij bouwt haar eigen huis. Eerst had ze één kamer gebouwd waar de huisgemeente kon samen komen. De gemeente blijft groeien, er komen steeds meer vrouwen bij. Daarom heeft ze inmiddels nog twee kamers erbij gebouwd. Alles doet ze zelf, bouwen, schilderen en behangen. “Als vrouw in Bulgarije moet je gewoon alles kunnen, ook een huis bouwen of je auto repareren” zegt ze. In deze huisgemeente komen inmiddels 16 vrouwen samen. Het is een Turks dorp en de meeste mannen zijn nog steeds moslim. Dus dat is een gebedspunt.

Terug in Stratsin gingen we eerst met elkaar eten. Er waren vrouwen met allerlei ziektes, zoals pijnlijk been en tumoren. Iedereen kreeg de gelegenheid om zijn verhaal te doen en voor iedereen werd persoonlijk gebeden. Wat echt heel mooi was, is dat zij een Turks lied zongen met Halleluja als couplet. Dus als het couplet kwam, konden wij allemaal lekker mee galmen. Zo gaaf.

Aan het eind van de avond brachten we de vrouwen weer terug naar hun dorp, met Bea in de kofferbak…want er was geen plaats meer in de herberg…bus. Een mooie avond met veel indrukken.

Weer bij het hotel, surprise: Daar is mijn koffer! Eindelijk, dan kan ik hem toch weer mee naar huis nemen😉

door Gertine Bobeldijk