Dans, cake en history

Een bijzondere dag vandaag. Het is namelijk onze laatste officiële programmadag. Een dag die goed begon met de dagopening door Marry in de kerk van de Methodisten. Voor in de kerk, op het podium deed ze dit. Ze las een mooi stukje van Max Lucado met als thema: God staat ons terzijde. God heeft jou nodig. Hij laat ons niet alleen. Daarna zongen wij twee liederen wat heel mooi klonk door de akoestiek in de kerk. Tot onze verbazing ging hierna Marianne achter het orgel zitten en bleek dat ze goed kon spelen. Zij liet ons de klanken van het lied: Heilig, Heilig, Heilig horen. Dit zongen wij dan ook met elkaar. De pastor van de kerk zong mee in het Bulgaars. Een bijzonder ervaring was het.

In een zaaltje van de kerk kregen wij van pastor Daniel de geschiedenis van de Methodistenkerk in Bulgarije te horen. De Methodistenkerk begon in Amerika. Het is daarna naar Engeland gegaan. Door de gebroeders Wesley is deze beweging groter geworden. Zij wilden een levend geloof bewerkstelligen in de Anglicaanse kerk en geen formeel geloof. Daar zat de leiding van de Anglicaanse kerk niet op te wachten. De gebroeders Wesley begonnen een eigen Methodisten beweging. Deze beweging kreeg grote bijval in Engeland. Zij zonden ook mensen uit, o.a. naar Bulgarije. In Bulgarije kregen zij te maken met de Oosters Orthodoxe kerk. Deze kerk wilde niet veranderen. Na veel tegenwerking kwam er toch uiteindelijk een kleine groep christenen bij elkaar.

In een paar jaar tijd groeide deze groep. In Bulgarije is het nooit makkelijk geweest om een kerk naast de Oosters Orthodoxe kerk te zijn. In de tijd van de communisten is dit alleen maar erger geworden. Een vrouw heeft een grote rol gespeeld in de bediening van het Evangelie. Zij heette Martha. Ze was getrouwd met een Bulgaarse pastor, Iliya Iliev. Aangezien Iliya pastor was van een kerk, die banden had met Amerika, werd hij al snel opgepakt. Martha pakte het werk van haar man op. Maar doordat alle bezittingen afgepakt waren en er geen geld meer binnenkwam, moest zij daarnaast ook werken. Het bleek toch een gezegende bediening te zijn, ondanks de tegenwerking van het communistische regime. Nadat het regime gevallen was, bleken er nog maar drie Methodistische gemeenschappen te bestaan.

Na dit verhaal was er ook ontspanning. Een Armeense pastor, die ook gebruik maakt van de kerk, maakte een heerlijke Armeense koek. Ook leerden wij de eerste beginselen van een paar traditionele dansen uit Bulgarije en Armenië.

De middag was voor iedereen naar eigen inzicht in te delen. ’s Avonds hadden wij ons slotdiner aan de Zwarte Zee. En Evelien en Elsbeth hadden voor ons een leuke quiz gemaakt voor tijdens het diner. Buiten in de open lucht werd de dag bijzonder afgesloten door Coby.

Door Willie Hoogendoorn