Vandaag (maandag 7 november) starten we de dag met een wandeling en een lekker ontbijtje bij Sijmen en Annelies. In het gebed verwoordt Sijmen dat we verwachtingsvol uitkijken naar wat God gaat doen vandaag als we met vrouwen uit de kerk zullen optrekken. Clarine Mol (uitgezonden vanuit CGK Ede) sluit zich bij ons aan en we vertrekken naar de kerk.

In de kerk hangt een interessante poster van een model dat handvatten geeft om als kerk na te denken waar mogelijkheden zijn om het Evangelie te delen, wat je kunt doen en hoe  maar ook hoe vervolgens een kerk zou kunnen ontstaan. Een behulpzaam model dat je ook in je eigen omgeving kunt toepassen.  In dit hele proces is veel gebed nodig en belangrijk dat we zelf dicht bij God blíjven.

Intussen zijn de vrouwen in de kerk al druk in de weer met het voorbereiden van het eten dat we gaan bereiden. We bereiden met elkaar snacks om morgen te gaan uitdelen in de dorpen waar we het Evangelie gaan delen. Er worden 3 verschillende snacks bereid waarbij kokos(noot), rijst, suiker, bana(a)n(enblad) de hoofdingrediënten vormen. Een kokosnoot openen blijkt een hele uitdaging, evenals het vullen en vouwen van bananenblad. We zijn gezellig met elkaar bezig en de vrouwen van de kerk bemoedigen ons dat het goed gaat, doen het soms nog maar weer eens voor (of over) en na een paar uur is een enorme berg eten verwerkt tot snacks. Overigens blijken de vrouwen onderling ook verschillende receptuur te hanteren dus herhaling zit er voor jullie niet in (helaas).

Intussen is er ook nog een heerlijke maaltijd klaar gemaakt waarvan we met elkaar genieten.

Na het eten wordt ons een Isaanse dans aangeleerd wat niet alleen erg leuk is maar ook fijn voor onze stijve ledematen (zo lang op de grond zitten zijn wij niet gewend).

Na het eten is er een moment dat we delen hoe we Gods werk in ons leven ervaren hebben. Eén van de vrouwen vertelt dat er nooit warmte was in haar familie. Ze raakte verslaafd aan roken, alcohol en gokken. Ze werd zwanger en de dokter zei dat ze moest stoppen met haar ongezonde leefwijze maar dat lukte niet. Ze kwam tot geloof maar durfde niet naar de kerk, bang dat mensen zouden ruiken dat ze nog verslaafd was. Ze dwaalde toch weer af en haar leven was een puinhoop: keihard werken, nog meer gokverslaving vanwege de hoop iets te winnen waardoor haar problemen zouden worden opgelost maar het werd alleen maar erger. Ze vroeg zich af waarheen te vluchten want schuldeisers zouden haar overal vinden. Op een dag hoorde ze op de radio een aanbiddingslied dat ze ooit eerder ook in de kerk hoorde. Het gaf een heftige lichamelijke reactie, ze viel op de grond en riep God aan. Een collega nodigde haar uit om mee naar de kerk te gaan en vanaf dat moment is ze gebleven. Dat betekende niet dat haar leven meteen gemakkelijk werd; haar man kreeg een ongeluk en kon niet meer werken, maar ze koos ervoor om dicht bij Jezus te blijven en ervaart daardoor een vrede in haar hart. Ze dankt God dat Hij hielp om alle slechte dingen achter zich te laten. Het Bijbelvers waarin staat dat het lichaam een tempel van de Heilige Geest is, heeft daarbij geholpen.

Ook Anneke en Elske delen hoe God werkte in hun leven. We voelen dat we allemaal Jezus nodig hebben, ongeacht in welk land we wonen of wat onze situatie is.

We verzamelen over en weer gebedspunten en brengen dit bij God door elk in de eigen taal hardop (en tegelijk) met elkaar te bidden. Mooi om te beseffen dat God elk afzonderlijk gebed hoort.

Om de vrouwen ook met iets Nederlands kennis te laten maken gaan we servies versieren met stipwerk. Gelukkig heeft Barry e.e.a. voorbereid met voorbeelden. Voor veel vrouwen is het voor het eerst dat ze iets creatiefs doen omdat ze weinig tijd en zeker geen geld daarvoor hebben. Het is mooi om te zien hoe enthousiast iedereen aan de slag gaat en hoe gezellig we met elkaar bezig zijn zonder elkaars taal te spreken.

God heeft ons veel gegeven vandaag; verbonden aan zusters in Thailand mochten we iets ervaren van Zijn wereldwijde kerk. Hij maakte onze verwachtingen meer dan waar. Een les die we meenemen naar Nederland.

Jopie Verhoek