Op donderdag 10 november waren we al vroeg uit de veren. Om 07:00 uur begonnen we namelijk aan een fiets- en boottocht dwars door Bangkok. Kriskras door steegjes, over schoolpleinen, langs kraampjes en ja, ook over drukke wegen met veel, heel veel scooters reden een dozijn knalgele fietsen. Gelukkig waren er twee gidsen mee die ons door het verkeer leidden. Na een fietstochtje was het tijd voor een boottochtje waarbij de fietsen ook meekonden.

Na weer een fietstocht kwamen we aan bij een boeddhistische tempel. Deze hebben we ook van de binnenkant bekeken. Het tempel complex zelf was al behoorlijk ‘bling bling’. Dit werd nog meer het geval toen we de tempel binnengingen. Een gouden beeld van 15 meter hoog rees voor ons op. De gids vertelde over het boeddhisme en hoe je knielt voor het beeld.

In de tempel was er ook een ingewikkeld uitziend bord met getallen en briefjes erop en met stokjes ervoor. De gids legde uit hoe het werkte. Als je wilt weten of je een gelukkige toekomst tegemoet gaat, kan je, tegen betaling uiteraard, een potje met stokjes pakken en deze schudden. Als er dan eentje uitvalt, kijk je welk nummer het stokje heeft en pak je het briefje onder datzelfde nummer van het bord.

Misschien is het een positieve toekomst, misschien niet. Maar zelfs als je het briefje met het geluksnummer mag pakken weet je niet zeker of je het geluk zult vinden. Ook wanneer je dag in dag uit knielt voor het beeld of wanneer je een nóg hoger beeld maakt zal je het geluk niet vinden. Het beeld kan ondanks zijn hoogte en zijn goud namelijk niet horen en niet zien… Uiteindelijk vinden mensen slechts de teleurstelling dat hun dromen ondanks alle moeite en al het uitgegeven geld niet uitgekomen zijn. Wat pijnlijk om te zien dat mensen hun heil zoeken in iets dat nooit echte vrede in hun hart zal kunnen geven!

Terwijl we door het tempelcomplex wandelden gingen mijn gedachten terug naar de vorige dag, woensdag 9 november. Toen hebben we bij Sijmen en Annelies thuis in Udon Thani een bijbelstudie meegemaakt, voordat we per vliegtuig naar Bangkok vertrokken.

Ongeveer zeven mensen kwamen naar de bijbelstudie. Behalve onze groep en natuurlijk Sijmen en Annelies waren ook Ab en Clarine Mol (uitgezonden door de CGK) present. Na een paar vrolijke liederen onder gitaarbegeleiding van Sijmen lazen we in 1 Petrus 3:8-12. De goede dingen doen, maar hoe doe je dat? Ab legde uit dat de Satan ons kan verblinden, maar dat we wanneer we ons vertrouwen op Jezus stellen, God ons oog laat hebben voor goede dingen en ons ook in staat stelt te leven zoals de Bijbel leert.

Instemmend werd er geknikt. Ook waren er mensen bij voor wie dit nieuw was en aandachtig luisterden. Er was tijd voor gebed, koffie en het laten zien van wat foto´s van onze families thuis.

De christenen in Udon Thani straalden oprechte blijdschap en vrede uit. Ook al hadden velen van hen het niet gemakkelijk, zij wisten dat alleen Jezus redt en hen echt gelukkig kan maken. Ook al spraken we elkaars taal niet, toch konden we aan elkaar zien dat wij de Weg gevonden hadden!

God is een God die hoort, ziet en werkt. In Isaan, in Bangkok, in heel Thailand en over de hele wereld. Heel specifiek in Isaan heeft God lichtpuntjes geplant. En God zal niet laten varen het werk dat Zijn hand begonnen is te doen… Gelukkig maar!

Elske Waterlander.