Verbondenheid
De laatste wandeldag voor het grootste deel van de groep. De laatste dag in Dhampus voor het kleinste deel dat door omstandigheden niet mee kon met de trekking.
Dat klinkt als twee partijen maar zo was het niet. We voelden wel degelijk verbondenheid. We deelden foto’s via WhatsApp van mooie uitzichten en melige momenten.
Vanmorgen bedacht het kleine groepje bij een adembenemend mooie zonsopgang over de Annapurna en de Machhapuchhre dat de grote groep daar nu ook naar stond te kijken. Onder dezelfde hemel en naar diezelfde bergen zoals zij lazen in Psalm 104. Die hemel die God als een tent heeft uitgespannen.
Met de grote groep gaat het bergafwaarts vandaag. Gisteren daalden zij al af naar een diep dal om aan de overkant van de hangbrug weer naar boven te klimmen. Vandaag is er dus weer een dalende lijn. Die loopt, niet geheel toevallig, precies langs het hotel van het kleine groepje dat al vol verwachting op de uitkijk zit als waren zij drie wijze meisjes uit de gelijkenis.
Het weerzien is hartelijk.
Er volgt een uitwisseling van wat bagage en personen waarna het kleine groepje in een jeep naar beneden gehusseld wordt en de grote groep verder loopt.
De trappen zijn steil, de uitzichten prachtig. Als we door de rijstvelden lopen zie je goed de primitieve omstandigheden waaronder het land wordt bewerkt. Vrouwen die op het land werken en een boer die de aarde ploegt met een span ossen.
De gids Bijay moet vreselijk lachen als hij hoort dat de boeren in Nederland boos zijn. Hij zegt dat een boer relaxed zijn land moet bewerken, dat is veel beter voor hem…
We hebben mooie gesprekken: over de kerk, over het geloof en over het leven. Over verwachtingen en teleurstellingen. Kortom over al die dingen waar je al wandelend makkelijker over praat. We helpen elkaar door moeilijke momenten van haperende gewrichten en rommelende darmen. En dan komt het moment dat de één met een enthousiast eindsprintje, de ander al kreupelend de laatste treden af komt en zich bij de dragers en het kleine groepje voegt.
Iedereen heeft het gehaald!
Onze dank aan God is groot en wordt na het avondeten uitgesproken in een gebed.
En daarna…, welverdiende rust!
Erika F.