Lepra en zorg in Nepal

Na een heerlijke nacht in ons vertrouwde hotel in Pokhara  ontwaakten we met spierpijn. De dagopening over de genezing van een melaatse (Markus 1) was een mooie introductie op ons bezoek aan het ziekenhuis.

Na aankomst bij het Green Pasture Hospital hingen er allemaal bloemen en slingers ter viering van het 70-jarig bestaan van INF (International Nepal Fellowship). Hier kregen we uitleg over de geschiedenis van de organisatie en een rondleiding over het terrein.

Het ziekenhuis heeft specialistische zorg voor lepra-patiënten. Sommige patiënten verblijven jaren in dezelfde kamer op hetzelfde bed. Zo spraken we kort met een mevrouw die bij de eerste christenen van het land hoorde en nu al vier jaar lang in het ziekenhuis verblijft. Het terrein kent allerlei losse gebouwen met verschillende afdelingen. Zoals de OK, palliatieve zorg, fysiotherapie en een werkplaats voor protheses. Alles wordt in samenwerking met elkaar gedaan, zodat er specialistische zorg gegeven kan worden.

Arjan Knulst werkt ook bij dit ziekenhuis. Hij onderhoudt de medische apparatuur en doet tegelijkertijd  onderzoek voor de TU Delft naar de ontwikkeling en het onderhoud van medische hulpmiddelen voor ontwikkelingslanden.

We lunchten bij Arjan en zijn vrouw Corine als een mooie afsluiter van deze ochtend. De middag was vrij, met onder andere wat rondstruinen bij de souvenirwinkeltjes en een taartje voor een verlate verjaardag.

Aan het begin van de avond schoven we aan tafel, met de familie Knulst als aanvullende gasten.