Laat uw licht alzo schijnen voor de mensen…

Vandaag stond een bezoek aan twee koptisch-orthodoxe kloosters op het programma. Klokslag 06.00 uur reden we weg richting het St.-Antoniusklooster en het St.-Paulusklooster. Dit zijn twee van de oudste kloosters van Egypte. Ze liggen aan de Rode Zee, op zo’n drie uur afstand van Caïro.

Bij het St. Antoniusklooster hebben we eerst de hoge trap beklommen naar de grot waar de heilige Antonius een groot deel van zijn leven heeft gewoond. Een enorme klim; de hele groep kwam boven, maar door de enorme drukte konden we de grot helaas niet in.

In het klooster zelf werden we welkom geheten door Vader Makarios: hij nam ons mee terug naar de 4e eeuw, toen het klooster is gesticht. Hij vertelde vooral veel wetenswaardigheden over het klooster.

In het klooster zijn veel iconen met afbeeldingen van heiligen. Zij worden afgebeeld met grote ogen, om steeds op God te zien, met grote oren om steeds naar zijn Woord te luisteren, en met een kleine mond, om zelf niet te veel te spreken; ze houden hun handen opgeheven om alles van God te verwachten.

Hierna gingen we met de bus naar het St.-Paulusklooster. Hier werden we hartelijk ontvangen door vader Anastasi. Hij verwelkomde ons met de woorden: “Vandaag is een feestdag want jullie brengen licht in het klooster.” Hij vertelde ons de geschiedenis van de heilige Paulus naar wie het klooster is genoemd. Paulus werd in 228 na Christus in Alexandrië geboren. Door omstandigheden ging hij bidden om Gods leiding in zijn leven. Er kwam een engel die hem uit Alexandrië naar deze plaats in de woestijn bracht. Hier was alleen een waterbron, en een grot waar hij in ging wonen. Hier heeft hij 90 jaar gewoond. Na zijn overlijden werd hier het klooster gesticht.

De monniken die nu hier wonen leven vanuit het Evangelie dat ons leert om God lief te hebben, omdat Hij ons eerst heeft liefgehad. En we moeten God liefhebben met heel ons hart, heel ons verstand en met al onze kracht, en onze naaste als onszelf. Vanuit deze grondhouding verrichten zij nog steeds hun werk met liefde. Deze liefde straalde Pater Arastasi zelf ook uit. En toen we afscheid van hem namen zei hij opnieuw: “Vandaag is een feestdag, want jullie brachten licht in het klooster.”

Anja de Wildt